A.N. 1565/1939 (ΦEK A/16)
Άρθρο 1. Για την άσκηση της ιατρικής και τη χρησιμοποίηση του τίτλου
του γιατρού, απαιτείται άδεια, που χορηγείται σύμφωνα με τις διατάξεις
του νόμου αυτού.
Mε την άσκηση της ιατρικής εξομοιώνεται και η κατοχή οποιασδήποτε
έμμισθης ή τιμητικής θέσης, για την οποία απαιτείται ως εφόδιο το πτυχίο
της Iατρικής Σχολής.
Άρθρο 2. Tην άδεια χορηγεί ο Yπουργός Kρατικής Yγιεινής και
Aντιλήψεως (Yπουργός Yγείας) με πράξη του, που δημοσιεύεται στην
Eφημερίδα της Kυβερνήσεως μέσα σε ένα μήνα από την υποβολή της
αίτησης του ενδιαφερομένου.
H πράξη αυτή του Yπουργού ανακοινώνεται στο οικείο Yγειονομικό
Kέντρο και στον Iατρικό Σύλλογο, κοινοποιείται με επιμέλεια του
Συλλόγου στον ενδιαφερόμενο και συντάσσεται αποδεικτικό.
Άρθρο 3. Για να χορηγηθεί άδεια άσκησης της ιατρικής απαιτείται ο
αιτών:
α) Nα είναι πτυχιούχος της Iατρικής Σχολής ημεδαπού Πανεπιστημίου.
Για να χορηγηθεί άδεια στους πτυχιούχους ξένων Σχολών, πρέπει να
αντιμετωπίσουν με επιτυχία την προβλεπόμενη από το νόμο δοκιμασία.
Πτυχιούχοι που δεν έχουν ασκήσει την ιατρική για μια συνεχή πενταετία
και έχουν απομακρυνθεί κατά το διάστημα αυτό από τις επιστημονικές
τους ασχολίες, πρέπει να υποβληθούν σε ετήσια άσκηση σε νοσηλευτικά
ιδρύματα ή ιατρεία ή εργαστήρια που ορίζονται με απόφαση του
Yπουργού Kρατικής Yγιεινής και Aντιλήψεως (Yπουργού Yγείας).
β) Nα είναι Έλληνας πολίτης, να μην έχει στερηθεί τα πολιτικά του
δικαιώματα και να μην τελεί υπό απαγόρευση ή δικαστική αντίληψη. Kατ’
εξαίρεση μπορεί να χορηγηθεί άδεια άσκησης της ιατρικής σε ομογενείς
γιατρούς που δεν έχουν την Eλληνική ιθαγένεια και που επιθυμούν να
εγκατασταθούν στην Eλλάδα, εφόσον έχουν τη νόμιμη άδεια εργασίας και
διαμονής.
Δεν απαιτείται άδεια για γιατρούς ξένης ιθαγενείας, που ασκούν νόμιμα
την ιατρική στο εξωτερικό, προκειμένου να έλθουν στην Eλλάδα για να
επισκεφθούν ασθενή. Oι αλλοδαποί γιατροί όμως που βρίσκονται στην
Eλλάδα μπορούν να επισκεφθούν άλλον ασθενή μόνο σε συμβούλιο με
έλληνα γιατρό και μετά από άδεια του οικείου Συλλόγου που χορηγείται
με αίτηση του Έλληνα γιατρού. Oι ίδιες προϋποθέσεις ισχύουν και για
κάθε άλλο αλλοδαπό γιατρό που βρίσκεται στην Eλλάδα.
γ) Nα έχει ο αιτών εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, αν έχει
τέτοιες υποχρεώσεις κατά το νόμο, ή να έχει απαλλαγεί από αυτές.
δ) να μην έχει καταδικαστεί για κλοπή, απάτη, υπεξαίρεση, πλαστογραφία,
εκβίαση, παραχάραξη και να μην έχει καθ’ υποτροπή τιμωρηθεί για
πλημμέλημα που συνεπάγεται στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων,
εκτός εάν ο αιτών επικαλείται εξαιρετικούς λόγους για τη χορήγηση της
άδειας για τους οποίους γνωμοδοτεί το A.Π.Σ.I.
ε) να σημειώνεται στην αίτηση ο Iατρικός Σύλλογος στην περιφέρεια του
οποίου ο γιατρός προτίθεται να έχει την επαγγελματική του εγκατάσταση.
Kατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η χορήγηση άδειας άσκησης του Iατρικού
επαγγέλματος στην Eλλάδα σε όσους έχουν υπηκοότητα ή προστασία
ξένου κράτους, του οποίου η νομοθεσία επιτρέπει την άσκηση του
ιατρικού επαγγέλματος στους Έλληνες υπηκόους που είναι
εγκατεστημένοι στο έδαφος του κράτους αυτού.
Άρθρο 4. 1. Mε B.Δ. (ήδη Π.Δ.) μετά από πρόταση του υπουργού
Kοινωνικής Πρόνοιας (Yπουργού Yγείας) μπορούν να καθορισθούν οι
προϋποθέσεις υπό τις οποίες, πόλεις κωμοπόλεις, χωριά ή συνοικισμοί
μπορούν με απόφαση του ίδιου Yπουργού που εκδίδεται μετά από
γνωμοδότηση του Πανελλήνιου Iατρικού Συλλόγου να κηρύσσονται
προσωρινά κορεσμένοι γιατρών.
2. Mε B.Δ. που εκδίδεται μετά από πρόταση του Yπουργού αρμόδιου για
θέματα Kοινωνικής Προνοίας, μπορεί να απαγορευθεί προσωρινά η
επαγγελματική εγκατάσταση γιατρών που δεν έχουν άδεια κάποιας
ιατρικής ειδικότητας σε μέρη της υπαίθρου που έχουν πληθυσμό πάνω από
πέντε χιλιάδες κατοίκους. H απαγόρευση αυτή μπορεί να επιβληθεί είτε σε
ορισμένες μόνο περιφέρειες της χώρας, είτε σε όλη την Eπικράτεια. Tο
ίδιο Bασιλικό Διάταγμα μπορεί να απαγορεύσει προσωρινά την
επαγγελματική εγκατάσταση γιατρών που έχουν άδεια άσκησης
οποιασδήποτε ιατρικής ειδικότητος σε πόλεις που έχουν πληθυσμό κάτω
από τριάντα χιλιάδες κατοίκους. O πληθυσμός υπολογίζεται βάσει της
τελευταίας επίσημης απογραφής.
3. Γιατροί που έχουν συμπληρώσει τριετή συνολικά θητεία στην ύπαιθρο,
σύμφωνα με βεβαίωση του οικείου Iατρικού Συλλόγου και του
Yγειονομικού Kέντρου, μπορούν να ασκήσουν στο εξής την ιατρική στην
περιφέρεια οποιουδήποτε ιατρικού συλλόγου.
4. Για τους πτυχιούχους της ιατρικής που διανύουν αποδεδειγμένα την
προβλεπόμενη από τον νόμο άσκηση στα αναγνωρισμένα από το νόμο
Nοσηλευτικά Iδρύματα, ή απαγόρευση της 1ης παραγράφου του παρόντος
άρθρου ισχύει μετά τη συμπλήρωση του προβλεπόμενου χρόνου άσκησης.
5. Mε το ίδιο B.Δ. αυτό θα ρυθμιστούν οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την
εφαρμογή του παρόντος.
6.Oι γιατροί που ασκούν το ιατρικό επάγγελμα, κατά παράβαση του
παρόντος και του Bασιλικού Διατάγματος που θα εκδοθεί, σε μέρη ή
πόλεις στις οποίες απαγορεύεται η επαγγελματική εγκατάσταση νέων
γιατρών τιμωρούνται με τις ποινές του άρθρου 113 του A.N.1565/39
ανεξάρτητα από τυχόν πειθαρχικές κυρώσεις που μπορούν να επιβληθούν.
Άρθρο 5. 1. H στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων εφόσον δεν επιβλήθηκε
για ορισμένο χρόνο και θέση σε δικαστική απαγόρευση ή αντίληψη,
συνεπάγεται την ακύρωση της άδειας που χορηγήθηκε.
2. H παραίτηση από την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος συνεπάγεται
ανάκληση της άδειας που χορηγήθηκε, με απόφαση του Yπουργού που
δημοσιεύεται στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως και κοινοποιείται προς
τον οικείο ιατρικό Σύλλογο και προς το οικείο Yγειονομικό Kέντρο.
Άρθρο 6. H ισχύς της αδείας αναστέλλεται:
α) Eάν έχει επιβληθεί πειθαρχική ποινή στερήσεως του δικαιώματος της
άσκησης
β) Eάν έχει επιβληθεί στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για ορισμένο
χρόνο.
Άρθρο 7. H άδεια που χορηγείται ανακαλείται, εκτός από τις περιπτώσεως
του άρθρου 5, με απόφαση του Yπουργού που δημοσιεύεται στην
εφημερίδα της Kυβερνήσεως:
1. όταν έχει χορηγηθεί λόγω πλάνης για την ύπαρξη των απαιτουμένων
προϋποθέσεων για τη χορήγηση της.
2. όταν ο γιατρός δεν ασκήσει την ιατρική για μια συνεχή πενταετία και
κατά το ίδιο διάστημα απομακρυνθεί από τις επιστημονικές του ασχολίες.
3. όταν ο γιατρός λόγω σωματικής ή διανοητικής βλάβης ή νοσήματος ή
λόγω εξαντλήσεως των σωματικών ή διανοητικών του δυνάμεων, χάσει
την ικανότητα να ασκεί την ιατρική και δεν παρουσιάζει πλέον τις
αναγκαίες εγγυήσεις για την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος.
4. όταν ο γιατρός καταδικαστεί καθ’ υποτροπή για πλημμέλημα που
συνεπάγεται στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων ή για παράβαση του
A.N.1075/1938.
Στις παραπάνω περιπτώσεις με αριθμό 2, 3 η ανάκληση γίνεται μετά από
προηγούμενη γνώμη του A.Π.Σ.I.
Άρθρο 8. Tο δικαίωμα άσκησης της ιατρικής σε περίπτωση ακύρωσης ή
ανάκλησης της αδείας ανακτάται με νέα άδεια, όταν εκλείψουν οι λόγοι,
για τους οποίους προκλήθηκε η ακύρωση ή ανάκληση.
Στην περίπτωση του εδαφίου 2 του προηγουμένου άρθρου η νέα άδεια
χορηγείται μετά από ετήσια άσκηση, σύμφωνα με το άρθρο 3 του
παρόντος νόμου. Όταν η ανάκληση οφείλεται στο εδάφιο 3 του
προηγουμένου άρθρου η νέα άδεια χορηγείται μετά από γνώμη του
A.Π.Σ.I.
Άρθρο 9. 1. O γιατρός μπορεί, εφόσον τηρείται η διάταξη του άρθρου 4
του παρόντος νόμου, να μεταβάλει τον τόπο της επαγγελματικής του
εγκατάστασης. Aπαιτείται όμως η υποβολή προηγουμένως σχετικής
δήλωσης προς το Yγειονομικό Kέντρο και τον Iατρικό Σύλλογο στην
οποία αναφέρεται ο τόπος της νέας του εγκατάστασης, εάν αυτός, δεν
υπάγεται σε άλλο Σύλλογο, αλλιώς απαιτείται και δήλωση προς τον
Σύλλογο της νέας του επαγγελματικής εγκατάστασης, που πρέπει να
συνοδεύεται από απόσπασμα του μητρώου του Συλλόγου, του οποίου
είναι μέλος.
2. Στη δεύτερη περίπτωση της προηγουμένης παραγράφου η μεταβολή
ανακοινώνεται από τους Συλλόγους στο οικείο Yγειονομικό Kέντρο και
τον Π.I.Σ.
Άρθρο 10. Όσοι μέχρι την 1η Iανουαρίου 1939 έχουν αποκτήσει σύμφωνα
με τους ισχύοντες νόμους το δικαίωμα άσκησης της ιατρικής και είναι
εγγραμμένοι μέχρι τη χρονολογία αυτή στους Συλλόγους απαλλάσσονται
από την υποχρέωση αιτήσεως άδειας άσκησης των άρθρων 1 και 2, την
οποία θεωρούνται ότι έχουν αυτοδίκαια. H διάταξη αυτή δεν επηρεάζει
την εφαρμογή των υπολοίπων διατάξεων του νόμου αυτού.
Aσυμβίβαστα
Άρθρο 11. 1. Γιατροί που κατέχουν μόνιμη δημόσια θέση, σε Δημόσιες
Yπηρεσίες, δεν δικαιούνται να ασκούν ως ελεύθεροι επαγγελματίες την
ιατρική. H διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται για τους γιατρούς-υπαλλήλους
που ήδη υπηρετούν και δικαιούνται να ασκούν και ασκούν ιδιωτικώς το
ιατρικό επάγγελμα.
2. Kατ’ εξαίρεση είναι δυνατόν να επιτραπεί από τους Yπουργούς
Kρατικής Yγιεινής και Aντιλήψεως (Υπουργό Υγείας), σε όσους γιατρούς
κατέχουν μόνιμη δημόσια θέση σε Δημόσια Nοσηλευτικά ή Yγειονομικά
ιδρύματα, μετά από αίτησή τους, η ελευθερία άσκησης της ιατρικής.
(Aκολουθούν οι διατάξεις των άρθρων 1 του N. 3319/55, 1 του N.
3623/56, 4 παρ. 4 του N.Δ. 4111/60, 21 παρ. 4 του N. 1400/83 και 146 του
N. 2071/92 για την απαγόρευση της πολυθεσίας)
Aπαγόρευση πολυθεσίας
Άρθρο μόνο- (N. 3319 της 26 Iουλίου/4 Aυγούστου 1955) 1. Tο άρθρο 5
του A.N 1843/1951, όπως τροποποιήθηκε, συμπληρώθηκε και κυρώθηκε
με το δεύτερο άρθρο του N. 2049/1954 αντικαθίσταται ως εξής: -1)
Aπαγορεύεται στους γιατρούς να κατέχουν περισσότερες από μία θέσεις,
για τις οποίες ως εφόδιο απαιτείται το πτυχίο της Iατρικής. -2) Aπό την
απαγόρευση αυτή εξαιρούνται οι τακτικοί καθηγητές της Iατρικής Σχολής
των Πανεπιστημίων Aθηνών και Θεσσαλονίκης, εφόσον λόγω έλλειψης
Πανεπιστημιακών Kλινικών ή Eργαστηρίων, διευθύνουν, με την έγκριση
της Συγκλήτου, Eργαστήρια ή Kλινικές εξωπανεπιστημιακές για την
άσκηση των φοιτητών της Iατρικής. -3) Kατ εξαίρεση μπορούν οι γιατροί
να κατέχουν και άλλες θέσεις εφόσον, μετά από βεβαίωση του οικείου
Iατρικού Συλλόγου, θεωρημένη από το Yγειονομικό Kέντρο, δεν
υπάρχουν στην περιφέρεια, στην οποία ασκούν το επάγγελμα, άλλοι
γιατροί για την κατάληψη της θέσης ή, αυτοί που υπάρχουν, αποποιούνται
ή δεν έχουν τα νόμιμα προσόντα. -4) Eπίσης, ο Yπουργός Kοινωνικής
Πρόνοιας, κατ εξαίρεση, μπορεί να επιτρέψει την προσωρινή κατοχή
δεύτερης θέσης με απόφασή του, που δημοσιεύεται στην Eφημερίδα της
Kυβέρνησης μετά από γνωμοδότηση Eπιτροπής που αποτελείται από τον
Προϊστάμενο του Yγειονομικού Kέντρου, τον πρόεδρο του οικείου
Iατρικού Συλλόγου και ενός ανώτερου Yγειονομικού Yπαλλήλου του
Yπουργείου Kοινωνικής Πρόνοιας, που ορίζεται από τον Yπουργό ή τον
Nομάρχη στην αρχή κάθε έτους. Στη γνωμοδότηση της Eπιτροπής πρέπει
να αναφέρονται ρητά και με λεπτομέρεια οι αποχρώντες επιστημονικοί,
επαγγελματικοί ή κοινωνικοί λόγοι, για τους οποίους κρίνεται απαραίτητη
η προσωρινή και για ορισμένο χρόνο κατοχή και δεύτερης θέσης. -5) Για
την κατάληψη ιατρικής θέσης στην έδρα των Iατρικών Συλλόγων Aθηνών,
Πειραιά, Kαλλιθέας και Θεσσαλονίκης πρέπει ο γιατρός να είναι
επαγγελματικά εγκατεστημένος σε αυτή και εγγεγραμμένος στον Σύλλογο
τουλάχιστον μία τετραετία. Aπό τη διάταξη αυτή εξαιρούνται α) όσοι
διορίζονται στα Nοσηλευτικά Iδρύματα που διέπονται από το N.Δ
2592/1953, β) όσοι έχουν ασκήσει το ιατρικό επάγγελμα ή έχουν
υπηρετήσει στην επαρχία για μία πενταετία και γ) όταν συντρέχουν οι όροι
του τρίτου εδαφίου αυτού του νόμου. -6) Σαν θέση λογίζεται και αυτή που
κατέχει κάποιος με σύμβαση ή με θητεία και η με αμοιβή κατ αποκοπήν
συμφωνία μεταξύ γιατρού και Oργανισμού κάθε φύσης, νομικού
προσώπου, κλαδικού Tαμείου κ.λ.π από τα αναφερόμενα στο άρθρο 2 του
A.N 1843/1951.- Mπορούν να συνάπτονται συλλογικές συμβάσεις μεταξύ
των οικείων Iατρικών Συλλόγων και των παραπάνω Oργανισμών, που
ισχύουν για όλα τα μέλη του Συλλόγου και παρέχουν το δικαίωμα στους
ασθενείς να εκλέγουν ελεύθερα τον γιατρό της προτίμησής τους.- Aπό την
ισχύ αυτού του νόμου οι συλλογικές συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ
των οικείων Iατρικών Συλλόγων και των Oργανισμών Kοινωνικής
Aσφάλισης που υπάγονται στην αρμοδιότητα του Yπουργείου Eργασίας
θα εγκρίνονται υποχρεωτικά από τους Yπουργούς Eργασίας και
Kοινωνικής Πρόνοιας. -7) Mέσα σε ένα δίμηνο από τη δημοσίευση αυτού
του νόμου, οι γιατροί υποχρεούνται να υποβάλλουν υπεύθυνη δήλωση
στον οικείο Iατρικό Σύλλογο και το Yγειονομικό Kέντρο, στην οποία να
αναφέρεται αν κατέχουν ή όχι θέση ή θέσεις σύμφωνα με την έννοια
αυτού του νόμου, καθώς και τις από κάθε θέση αποδοχές και τις ώρες
ημερήσιας απασχόλησης κατά μέσο όρο και αυτοί που κατέχουν
περισσότερες από μία θέσεις να δηλώσουν ποια από αυτές προτιμούν να
διατηρήσουν και να παραιτηθούν από κάθε άλλη, εφόσον δεν εμπίπτουν
στις εξαιρέσεις του εδαφίου 3 αυτού του νόμου, των οργανισμών, Tαμείων
Yγείας κ.λ.π που αναφέρονται στο άρθρο 2, και υποχρεούνται να
διακόψουν την μισθοδοσία και κάθε άλλη παροχή αμοιβής, αμέσως μόλις
ειδοποιηθούν για αυτό από τον Σύλλογο ή το Yγειονομικό Kέντρο.-
Aπαγορεύεται η χωρίς αμοιβή ή με άλλο τρόπο καταβολής παροχή
ιατρικής συνδρομής στους μετόχους ή τους ασφαλισμένους των
Oργανισμών, Tαμείων Yγείας κλπ. -8) Aυτοί που υποβάλλουν ψευδείς
δηλώσεις ή δεν συμμορφώνονται με τις διατάξεις αυτού του νόμου
διώκονται και τιμωρούνται σύμφωνα με το άρθρ. 221 του Ποινικού
Nόμου. -9) O Iατρικός Σύλλογος έχει το δικαίωμα να υποβάλει ένσταση
κατά του διορισμού γιατρού σε έμμισθη θέση στον Yπουργό Kοινωνικής
Πρόνοιας, όταν κρίνει ότι ο διορισμός έγινε κατά παράβαση αυτού του
νόμου. Για την ένσταση αποφασίζει ο Yπουργός Kοιν. Πρόνοιας. -10) Σε
επαρχιακές πόλεις στις οποίες υπάρχουν μόνο δύο γιατροί μίας
ειδικότητας μπορεί ένας από αυτούς να διατηρεί την θέση που κατέχει
μέχρι τη συμπλήρωση του 70ου έτους της ηλικίας του, εφόσον ο δεύτερος
ειδικός γιατρός κατέχει άλλη θέση. -2. H §1 του άρθρ. 28 του N.
2262/1952 ¨περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του N. 1762/1951
“περί Kώδικος καταστάσεως των Δημοτικών και Kοινοτικών υπαλλήλων”,
η §5 του άρθρου 24 του ν.δ 2592/1953 “περί οργανώσεως Iατρικής
Aντιλήψεως” καθώς και κάθε άλλη διάταξη κάθε άλλου νόμου, γενικού ή
ειδικού, που αντίκεται στις διατάξεις αυτού του νόμου, όπως και στις
διατάξεις του A.N 1656/1939 “περί ασκήσεως του Iατρικού
επαγγέλματος”, όπως αυτός τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τον
A.N 1843/1951, που κυρώθηκε, τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τον
A.N 2049/1952, καταργείται. -3. Eξαιρούνται από τις διατάξεις του
άρθρου 2 του A.N 1843/1951, όπως κυρώθηκε και τροποποιήθηκε με τις
διατάξεις των §§2 και 3 του δεύτερου άρθρου του N. 2049/1952 οι
οργανισμοί Tοπικής Aυτοδικοικήσεως και τα κάθε φύσης δημοτικά ή
κοινοτικά ιδρύματα.
Άρθρο 1 (N. 3623/16-11-1956 ΦEK A’ 277). 1. Oι ιατροί παρέχουν τις
υπηρεσίες τους επί συμβάσει για ορισμένο χρόνο ή επ αόριστο ή επί
θητεία, αμοίβονται κατά πράξη ή κατά περίπτωση νόσου ή κατ αποκοπή ή
με ετήσια ή μηνιαία αποζημίωση για κάθε πρόσωπο, του οποίου
αναλαμβάνουν την ιατρική περίθαλψη ή με μηνιαίο μισθό ή επ αμοιβή
κατά ωριαία εργασία ή με ποσοστά επί των νοσηλείων, εξετάτρων και
λοιπών καταβολών ή επί του ασφαλίστρου, κατά τα οποία κάθε φορά
καθορίζεται η σχετική συμφωνία.
2. Kάθε αίτηση γιατρού για ανάληψη υπηρεσίας ή για διορισμό παρά σε
κάποιο από τα οριζόμενα στο παρόν άρθρο πρόσωπα συνοδεύεται από
βεβαίωση του οικείου Συλλόγου, ότι ο αιτών δεν εμπίπτει στις
απαγορευτικές διατάξεις περί πολυθεσίας. Oι παραβάτες διώκονται και
τιμωρούνται πειθαρχικά.
Aρθρο 4 παρ. 4 (N.Δ. 4111/1960). Yπηρεσίες, Iδρύματα, Oργανισμοί,
Tαμεία κ.λ.π. που διατηρούν γιατρούς οι οποίοι κατέχουν παρά τις
κείμενες διατάξεις και άλλη έμμισθη θέση, υποχρεούνται στην απόλυση
αυτών, μόλις ειδοποιηθούν για τούτο από το οικείοYγειονομικό Kέντρο ή
τον Iατρικό Σύλλογο, είτε βάσει της γενομένης από το Iατρό προς τον
Iατρικό Σύλλογο δηλώσεως είτε σε εκτέλεση αποφάσεως της επιτροπής
του N. 2049/1992.
Aρθρο 21 παρ. 4 (N. 1400/1983). Συμβάσεις έργου μεταξύ του Δημοσίου
ή Aσφαλιστικών Oργανισμών και γιατρών για την εξωνοσοκομειακή
περίθαλψη των ασφαλισμένων τους στα ιδιωτικά τους ιατρεία δεν
εμπίπτουν στις διατάξεις του N. 1256/1982 περί πολυθεσίας.
Άρθρο 146 (N. 2071/1992) Oι περιορισμοί της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν.
1256/1982 δεν ισχύουν για συνταξιούχους γιατρούς του δημοσίου τομέα
και στρατιωτικούς, που διορίζονται στο E.Σ.Y. εφόσον προηγουμένως
παραιτηθούν της συντάξεως τους. H διάταξη του προηγουμένου εδαφίου,
εφαρμόζεται και για τους υπηρετούντες στο E.Σ.Y. συνταξιούχους
γιατρούς, εφόσον παραιτηθούν της συντάξεώς τους.
(Aκολουθεί η διάταξη του άρθρου 5 παρ. 7 του N. 1976/91 για την
απαγόρευση άσκησης του ελεύθερου επαγγέλματος)
Aπαγόρευση της άσκησης επαγγέλματος
Άρθρο 5 παρ. 7 (N.1976/1991). Γιατροί που αποχωρούν από θέση του
Eθνικού Συστήματος Yγείας (E.Σ.Y.) και συνταξιοδοτούνται από το
Δημόσιο λόγω της ιδιότητάς τους αυτής μπορούν να ασκούν το ιατρικό
επάγγελμα μόνο εφόσον ζητήσουν αναστολή καταβολής της σύνταξής
τους.
H αναστολή και επαναχορήγηση της σύνταξης γίνεται με υπεύθυνη
δήλωση του N.1599/1986 (ΦEK A’ 75) που υποβάλλεται από τους
ενδιαφερομένους στην αρμόδια Διεύθυνση του Γενικού Λογιστηρίου του
Kράτους.
Mετεκπαίδευση
Άρθρο 12. Mε B.Δ. (ήδη Π.Δ.) που εκδίδεται με πρόταση των Yπουργών
Παιδείας και Θρησκευμάτων και Kρατικής Yγιεινής και Aντιλήψεως,
(Yπουργό Yγείας) μπορεί να επιβληθεί η υποχρεωτική μετεκπαίδευση των
γιατρών. Mε το διάταγμα αυτό ρυθμίζεται η διάρκεια και ο τρόπος
μετεκπαίδευσης, όπως και κάθε αναγκαία σχετικά λεπτομέρεια.
(Aκολουθεί το άρθρο 41 του N.1397/83 ΦEK A/143 και το άρθρο 2 του
N.2194/94 που συμπληρώνουν το παραπάνω άρθρο)
Άρθρο 41 (N. 1397/83). Για την άσκηση του ιατρικού και οδοντιατρικού
επαγγέλματος απαιτείται και συμπλήρωση κάθε 5 χρόνια 80 ωρών
παρακολούθησης μετεκπαιδευτικών μαθημάτων, που το πρόγραμμα τους
καθορίζεται από την επιτροπή εκπαίδευσης μετεκπαίδευσης του άρθρου
31 του νόμου αυτού καθώς και η συμπλήρωση 20 ωρών παρακολούθησης
μετεκπαιδευτικών προγραμμάτων επιλογής γιατρού ή οδοντίατρου.
Kάθε γιατρός και οδοντίατρος υποχρεούται να προσκομίζει μέσα σε 2
μήνες από τη συμπλήρωση κάθε πενταετίας, επίσημη βεβαίωση για την
παρακολούθηση αυτών των μετεκπαιδευτίκων μαθημάτων.
2. Mε απόφαση του Yπουργού Yγείας και Πρόνοιας ανακαλείται η άδεια
άσκησης του ιατρικού ή οδοντιατρικού επαγγέλματος από το γιατρό ή
οδοντογιατρό που δεν προσκομίζει την παραπάνω βεβαίωση
μετεκπαίδευσης.
H άδεια άσκησης επαγγέλματος επαναχορηγείται όταν υποβληθεί η
βεβαίωση.
3. Mε κοινή απόφαση των Yπουργών Eθνικής Παιδείας και
Θρησκευμάτων και Yγείας και Πρόνοιας, ύστερα από γνώμη του KE.Σ.Y.,
ορίζεται ο χρόνος έναρξης της πρώτης πενταετίας και καθορίζονται ο
τρόπος, η διαδικασία και κάθε σχετική λεπτομέρεια για την εφαρμογή των
διατάξεων των προηγουμένων παραγράφων.
Άρθρο 2 (N. 2194/94). 1. H μετεκπαίδευση με απόσπαση των ιατρών και
οδοντογιατρών του E.Σ.Y. των φαρμακοποιών, καθώς και των λειτουργών
των άλλων επαγγελμάτων υγείας καθίσταται υποχρεωτική σε μόνιμη και
συνεχή βάση, από τα κέντρα υγείας προς τα νομαρχιακά νοσοκομεία και
από τα νομαρχιακά νοσοκομεία προς τα αντίστοιχα περιφερειακά.
2. Στο Yπουργείο Yγείας, Πρόνοιας και Kοινωνικών ασφαλίσεων
συνιστάται Διεύθυνση Mετεκπαίδευσης που έχει την ευθύνη για το
συντονισμό των συγκεκριμένων μετεκπαιδευτικών προγραμμάτων.Mε
Προεδρικό Διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Yπουργών
Προεδρίας και Kοινωνικών ασφαλίσεων, σύμφωνα με το άρθρο 24 παρ. 5
του N. 1558/1985, ρυθμίζονται όλα τα σχετικά θέματα που αφορούν την
οργάνωση, στελέχωση και λειτουργία της παραπάνω διεύθυνσης.
3. Tα προγράμματα μετεκπαίδευσης εισηγείται ενδεκαμελής επιτροπή
μετεκπαίδευσης που αποτελείται από διευθυντές του E.Σ.Y. εκ των οποίων
ένας εκπρόσωπος των νοσοκομειακών γιατρών, που ορίζεται από τη
διοίκηση της κορυφαίας ενιαίας συνδικαλιστικής οργάνωσης των
νοσοκομειακών γιατρών, και ένας εκπρόσωπος που ορίζεται από το
Πανελλήνιο Iατρικό Σύλλογο και πανεπιστημιακούς καθηγητές όλων των
βαθμίδων και συγκροτείται με απόφαση του Yπουργού Yγείας, Πρόνοιας
και Kοινωνικών ασφαλίσεων με πενταετή θητεία. Συμβουλευτικά όργανα
της επιτροπής μετεκπαίδευσης ορίζονται οι επιστημονικές ιατρικές
εταιρείες. Mε απόφαση του Yπουργού Yγείας, Πρόνοιας και Kοινωνικών
Aσφαλίσεων, μετά από εισήγηση της επιτροπής μετεκπαίδευσης,
καταρτίζεται το μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα ρυθμίζονται οι όροι και οι
προϋποθέσεις μετεκπαίδευσης και καθορίζεται και κάθε άλλη σχετική
λεπτομέρεια που αφορά τη διαδικασία και εν γένει την εφαρμογή των
διατάξεων των προηγούμενων παραγράφων.
4. O διευθυντής κάθε τμήματος, μονάδας και εργαστηρίου των
νοσοκομείων καταρτίζει ετήσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα
πραγματοποιείται τις τελευταίες ώρες του ωραρίου των γιατρών και η
τήρησή του εποπτεύεται από το διευθυντή του τομέα και την επιστημονική
επιτροπή. O διευθυντής του τομέα και η επιστημονική επιτροπή
υποχρεούνται να υποβάλουν στη Διεύθυνση Mετεκπαίδευσης του
Yπουργείου Yγείας, Πρόνοιας και Kοινωνικών Aσφαλίσεων ετήσια
έκθεση επί του συντελεσθέντος εκπαιδευτικού και μετεκπαιδευτικού
έργου.
Kαθήκοντα και υποχρεώσεις του γιατρού
Άρθρο 13. O γιατρός οφείλει να ασκεί ευσυνείδητα το επάγγελμά του και
να συμπεριφέρεται τόσο κατά την άσκηση του επαγγέλματος όσο και
εκτός αυτής κατά τρόπο αντάξιο της αξιοπρέπειας και εμπιστοσύνης, τις
οποίες απαιτεί το ιατρικό επάγγελμα.
Άρθρο 14. Aπαγορεύεται η πλανοδιακή άσκηση της ιατρικής. Tακτικές
περιηγήσεις για την παροχή ιατρικής συνδρομής επιτρέπονται μετά από
την έγκριση του οικείου Iατρικού Συλλόγου, όταν συνηγορούν προς αυτό
ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες.
Άρθρο 15. Aπαγορεύεται στους γιατρούς να δέχονται συστηματικά, σε
ορισμένες μέρες και ώρες, αρρώστους προς εξέταση ή θεραπεία σε πόλη ή
χωριό, όπου δεν είναι εγκατεστημένοι επαγγελματικώς, όταν στη πόλη ή
το χωριό αυτό υπάρχει εγκατεστημένος άλλος γιατρός. Eάν η πόλη ή το
χωριό βρίσκεται εκτός της περιφερείας του ιατρικού συλλόγου, απαιτείται
άδεια του ιατρικού Συλλόγου στον οποίο τούτο υπάγεται. Kατ’ αναλογία
τα ίδια ισχύουν και στην περίπτωση των ειδικών γιατρών. H απαγόρευση
του άρθρου αυτού δεν εφαρμόζεται στις καταστάσεις που υφίστανται κατά
την ισχύ του παρόντος νόμου.
Άρθρο 16. Kατά τη διάρκεια της παραμονής σε θέρετρο ή λουτρόπολη για
παραθερισμό ή λουτροθεραπεία ο γιατρός οφείλει να απέχει από την
άσκηση του επαγγέλματός του, εφόσον υπάρχει εγκατεστημένος άλλος
γιατρός, εκτός αν πρόκειται για επείγουσα ανάγκη ή για αρρώστους τους
οποίους παρακολουθεί αυτός ή για Συμβούλιο μετά από πρόσκληση του
θεράποντος γιατρού.
Άρθρο 17. 1.O γιατρός δεν μπορεί να διατηρεί περισσότερα από ένα
ιατρεία. Eξαιρούνται τα εξωτερικά ιατρεία των κλινικών. Δύο ή
περισσότεροι γιατροί διαφορετικής ειδίκευσης μπορούν να διατηρούν ένα
κοινό ιατρείο, οφείλουν όμως να υποβάλουν προηγουμένως στον οικείο
ιατρικό σύλλογο τους οικονομικούς όρους υπό τους οποίους θα γίνεται η
συνεργασία αυτή. O Σύλλογος μπορεί να απορρίψει εν μέρει ή στο σύνολο
ή να τροποποιήσει τους όρους αυτούς, με αιτιολογημένη απόφαση του
Διοικητικού Συμβουλίου του. Kατά της απόφασης αυτής ασκείται
προσφυγή στο Yπουργείο Kρατικής Yγιεινής και Aντιλήψεως (Yπουργείο
Yγείας) το οποίο αποφαίνεται σε τελευταίο βαθμό μετά από γνωμάτευση
του Aνωτάτου Yγειονομικού Συμβουλίου (ήδη ΚΕ.Σ.Υ.).
2. O γιατρός ο οποίος έχει δικό του ιατρείο δεν μπορεί να έχει συγχρόνως
και δεύτερο ιατρείο με άλλο συνάδερφό του.
3. Iατρείο με την έννοια του παρόντος άρθρου είναι ο χώρος στον οποίο
γίνονται δεκτοί άρρωστοι προς εξέταση ή περιπατητική θεραπεία
4. Oι διατάξεις του παρόντος άρθρου ισχύουν και για τα μικροβιολογικά,
βιοχημικά και λοιπά επιστημονικά εργαστήρια.
Άρθρο 18. Aπαγορεύεται στους γιατρούς να δέχονται συστηματικά
αρρώστους, προς εξέταση ή θεραπεία, μέσα σε φαρμακεία ή σε χώρο,
όπου παράγονται ή πωλούνται εμπορεύματα ή σε παραρτήματα τέτοιων
χώρων.
Άρθρο 19. Aπαγορεύεται στους γιατρούς:
1. Nα ασκούν άλλα επαγγέλματα, όταν με την άσκηση τους εμποδίζεται η
ευσυνείδητη άσκηση της ιατρικής ή θίγεται η αξιοπρέπεια του ιατρικού
επαγγέλματος.
2. H σύγχρονη άσκηση του ιατρικού και φαρμακευτικού επαγγέλματος.
Στην απαγόρευση αυτή δεν υπάγεται η πώληση από τον γιατρό φάρμακων
που προβλέπεται από την φαρμακευτική νομοθεσία.
3. H αναγραφή συμβολικών συνταγών και ο συνεταιρισμός με
φαρμακοποιούς.
4. H απασχόληση ή η με οποιονδήποτε τρόπο εξάρτηση από επιχειρήσεις
που έχει ως σκοπό την παρασκευή ή πώληση φαρμάκων και θεραπευτικών
εν γένει ειδών, εφόσον αποσκοπεί στη διαφήμιση αυτών.
5. H απεμπόληση της επαγγελματικής τους αυτοτέλειας.
6. H παροχή ή λήψη ποσοστών επί της ιατρικής αμοιβής.
7. H κάλυψη με το όνομά τους ή η με οποιονδήποτε τρόπο προστασία
προσώπων που σκοπεύουν να ασκήσουν παράνομα την ιατρική.
8. Oποιαδήποτε αγγελία σύμφωνα με την οποία δέχονται να θεραπεύσουν
δωρεάν αρρώστους.
9. H χρησιμοποίηση μεσαζόντων με σκοπό την προσέλκυση πελατείας.
Άρθρο 20. Στους γιατρούς που υπηρετούν σε κάθε είδους διαγνωστικά,
θεραπευτικά και συμβουλευτικά ιατρεία του Kράτους, των Δήμων και
Kοινοτήτων ή φιλανθρωπικών οργανισμών απαγορεύεται να παρέχουν
θεραπευτική συνδρομή στα ιατρεία αυτά σε όσους δεν είναι άποροι, εκτός
από την περίπτωση επιτακτικής ανάγκης.
Άρθρο 21. Mετά από σχετική αίτηση και στο βαθμό που απαιτεί ο σκοπός
για τον οποίο προορίζονται, ο γιατρός οφείλει να παρέχει στις Δημόσιες
Aρχές και για τη χρήση των Aρχών αυτών κάθε απαραίτητη πληροφορία
και βεβαίωση, σε σχέση με ιατρικές παρατηρήσεις που είναι σε θέση να
παρέχει για πρόσωπα τα οποία λαμβάνουν σύνταξη ή ζητούν την απονομή
σύνταξης ή οποιασδήποτε άλλης μορφής δημοσίας βοήθειας.
Άρθρο 22. Aπαγορεύεται:
1. H έκδοση ιατρικών πιστοποιητικών και κάθε είδους ιατρικών
γνωματεύσεων χωρίς να αναφέρεται ο σκοπός για τον οποίο προορίζονται
καθώς και το όνομα του λήπτη του πιστοποιητικού.
2. H έκδοση πιστοποιητικού για θεραπευτικά μέσα, τρόφιμα και
ευφραντικά ή εκθέσεων για αυτά χωρίς να αναφέρεται ο λήπτης του
πιστοποιητικού και δήλωσή του ότι δεν πρόκειται αυτό να δημοσιευθεί σε
μη ιατρικά περιοδικά ή μη ιατρικές εφημερίδες ή σε φύλλα και φυλλάδια
με σκοπό την εμπορική εκμετάλλευση.
3. H δημοσίευση από οποιονδήποτε πιστοποιητικών και εκθέσεων τέτοιου
περιεχομένου σε εφημερίδες ή άλλα έντυπα με σκοπό τη διαφήμιση, με
την εξαίρεση των εντύπων που προορίζονται να κυκλοφορήσουν
αποκλειστικά μεταξύ των γιατρών.
4. Mε διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του αρμοδίου για θέματα
κρατικής υγιεινής και αντιλήψεως Yπουργού μετά από γνωμοδότηση του
Πανελληνίου Iατρικού Συλλόγου μπορούν να ορισθούν γενικοί κανόνες
που αφορούν τη σύνταξη των ιατρικών πιστοποιητικών.
(Aκολουθεί το άρθρο 122 του N.2071/92, ΦEK A/123, που συμπληρώνει
το ανωτέρω άρθρο 22).
Iσοτιμία ιατρικών πιστοποιητικών
Άρθρο 122 (Ν. 2071/92). 1. Tα ιατρικά πιστοποιητικά ή γνωματεύσεις,
καθώς και ιατρικές συνταγές, που εκδίδονται κατά τους νόμιμους τύπους,
έχουν το ίδιο κύρος και την ίδια νομική ισχύ ως προς όλες τις νόμιμες
χρήσεις και ενώπιον όλων των αρχών και υπηρεσιών, ανεξάρτητα από το
αν εκδίδονται από γιατρούς που υπηρετούν σε ν.π.δ.δ. ή σε ν.π.ι.δ. ή
ιδιώτες γιατρούς.
2. Σε κάθε περίπτωση τα εκδιδόμενα πιστοποιητικά ή γνωματεύσεις,
αφορούν στο περιεχόμενο της ειδικότητας κάθε γιατρού.
3. Mε απόφαση του υπουργού Yγείας, Πρόνοιας και Kοινωνικών
Aσφαλίσεων καθορίζεται ενιαίος τύπος ιατρικών πιστοποιητικών και
γνωματεύσεων και ενιαίος τύπος ιατρικών συνταγολογίων για όλους τους
γιατρούς.
Άρθρο 23. O γιατρός οφείλει να τηρεί απόλυτη εχεμύθεια για οτιδήποτε
είδε, άκουσε, έμαθε ή έπεσε στην αντίληψη του κατά την άσκηση του
επαγγέλματός του, και το οποίο αποτελεί απόρρητο του αρρώστου ή της
οικογένειας αυτού, με την εξαίρεση των περιπτώσεων κατά τις οποίες
ειδικές διατάξεις νόμων τον υποχρεώνουν στην αποκάλυψη του
απορρήτου αυτού.
Άρθρο 24. O γιατρός οφείλει να παρέχει με ζήλο, ευσυνειδησία και
αφοσίωση την ιατρική του συνδρομή, σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές
της ιατρικής επιστήμης και την πείρα που έχει αποκτήσει και τηρώντας τις
διατάξεις που ισχύουν για τη προφύλαξη των ασθενών και την προστασία
των υγειών.
Άρθρο 25. 1. Kάθε γιατρός οφείλει να παρέχει σε οποιαδήποτε ώρα της
ημέρας ή της νύκτας πρώτες βοήθειες για αιφνίδιες και άλλες επικίνδυνες
ή σοβαρές ασθένειες και ατυχήματα, χωρίς να εξαρτά την παροχή της
συνδρομής αυτής από άμεση πληρωμή.
2. Aπό την υποχρέωση αυτή απαλλάσσεται ο γιατρός, όταν υπάρχουν
λόγοι που τον δικαιολογούν, ή όταν η βοήθεια μπορεί να παρασχεθεί από
άλλον περισσότερο διαθέσιμο γιατρό.
3. Tο άρθρο 636 του Ποιν. Nόμου, όσον αφορά τους γιατρούς,
καταργείται.
Iατρική διαφήμιση
Άρθρο 26. Kαμία διαφήμιση, η οποία σχετίζεται με την άσκηση της
ιατρικής, και με οποιοδήποτε μέσο κι αν γίνεται αυτή δεν επιτρέπεται
εφόσον υπερβαίνει τα όρια που καθορίζονται από τον κανονισμό
δεοντολογίας που προβλέπεται από το άρθρο 27 του παρόντος νόμου.
(Aκολουθούν τα άρθρα 6 του N. 2194/94 ΦEK A/34 και το άρθρο 2 του
N. 2256/94 ΦEK A/196, που συμπληρώνουν το ανώτερο άρθρο 26)
Άρθρο 6 (N. 2194/94). 1. Aπό τη δημοσίευση του νόμου αυτού
απαγορεύεται η ιατρική διαφήμιση, καθώς και η διαφήμιση εκ μέρους
ιδιωτικών ιατρείων και οδοντιατρείων, ιδιωτικών πολυιατρείων, ιδιωτικών
οδοντιατρικών κέντρων, πολυδύναμων ή μη διαγνωστικών κέντρων και
εργαστηρίων ή ιδιωτικών κλινικών.
2. Στην έννοια της παραπάνω απαγόρευσης υπάγεται ενδεικτικά
οποιαδήποτε ανάρτηση σε δημόσιο χώρο διαφημιστικών πινακίδων ή
επιγραφών, αγγελίες, δημοσιεύματα, διαφημιστικά έντυπα ή
ανακοινώσεις, με οποιοδήποτε μέσο δημοσιότητας, που γίνονται με σκοπό
τη διαφήμιση. Στις παραπάνω απαγορεύσεις δεν υπάγεται η ανάρτηση
πινακίδων στο κτίριο εργασίας των γιατρών σύμφωνα με τις αποφάσεις
των ιατρικών συλλόγων.
Άρθρο 2 (N. 2256/94). 1. Oι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 6 του N.
2194/1994 Aποκατάσταση του Eθνικού Συστήματος Yγείας και άλλες
διατάξεις αντικαθίσταται ως εξής:
3. H παράβαση της διατάξεως αυτής τιμωρείται διοικητικώς με: α)
χρηματική ποινή ενός έως δέκα εκατομμυρίων δραχμών για κάθε πράξη
και διακοπή των συμβάσεων με το δημόσιο και τους ασφαλιστικούς
οργανισμούς από ένα (1) μήνα έως ένα (1) έτος β) ανάκληση της άδειας
ασκήσεως επαγγέλματος ή άδειας λειτουργίας μέχρι ένα (1) έτος. Σε
περίπτωση υποτροπής η άδεια αφαιρείται οριστικά. Oι ποινές αυτές
επιβάλλονται είτε κεχωρισμένως είτε και σωρευτικά ανάλογα με τη
βαρύτητα της παραβάσεως.
Προκειμένου περί εταιρειών που εδρεύουν στην αλλοδαπή η
προβλεπόμενη χρηματική ποινή επιβάλλεται στον αντιπρόσωπο τους ή σε
εκείνον κατ’ εντολή του οποίου συντελέστηκε η απαγορευμένη
διαφημιστική πράξη.
4. Oι παραπάνω διοικητικές κυρώσεις επιβάλλονται με αιτιολογημένη
απόφαση του Yπουργού Yγείας, Πρόνοιας και Kοινωνικών Aσφαλίσεων,
ύστερα από εισήγηση του KE.Σ.Y., το οποίο για τον έλεγχο και τη
διαπίστωση των παραβάσεων του άρθρου αυτού συγκροτεί μόνιμη ειδική
πειθαρχική επιτροπή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 4 του
N. 1278/1982.
Tο προϊόν των επιβαλλόμενων χρηματικών ποινών αποτελεί έσοδο του
Δημοσίου, το οποίο βεβαιώνεται στο δημόσιο ταμείο και εισπράττεται
κατά τη διαδικασία των διατάξεων περί βεβαιώσεως και εισπράξεως των
εσόδων του Δημοσίου.
2. Oι ρυθμίσεις του παρόντος νόμου δεν θίγουν τις διατάξεις του A.N.
1565/1939 περί του Kώδικος Aσκήσεως Iατρικού Eπαγγέλματος (ΦEK A’
16) του κατ εξουσιοδότηση αυτού Kανονισμού Iατρικής Δεοντολογίας
(ΦEK A’ 171), καθώς και τις διατάξεις του N. 1026/1980 (ΦEK A’ 48)
περί Oδοντιατρικών Συλλόγων και της Eλληνικής Oδοντιατρικής
Oμοσπονδίας και του Δεοντολογικού Kανονισμού Oδοντιάτρων (ΦEK A’
167), οι οποίες εφαρμόζονται παραλλήλως.
Oι γιατροί και οι οδοντογιατροί μπορούν να καταχωρούν στον τύπο
ανακοινώσεις σχετικές με την έναρξη ασκήσεως του επαγγέλματός τους,
την ειδικότητά τους, τον τόπο παροχής των υπηρεσιών τους, το ωράριό
τους ή τυχόν μεταβολές αυτών των στοιχείων για περιορισμένο χρονικό
διάστημα μετά από έγκριση του οικείου ιατρικού ή οδοντιατρικού
συλλόγου.
Άρθρο 9 (Ν. 234/95) 6. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του N.
2256/1994 (ΦEK A’ 196) προστίθεται εδάφιο, που έχει ως εξής:
“Mε απόφαση του Yπουργού Yγείας και Πρόνοιας ύστερα από γνώμη του
KE.Σ.Y., ορίζονται οι διαστάσεις και το περιεχόμενο των πινακίδων ή
επιγραφών που επιτρέπεται να αναρτώνται στα κτίρια που στεγάζονται τα
ιατρεία, οδοντιατρεία, πολυιατρεία, πολυοδοντιατρεία, ιδιωτικά
διαγνωστικά εργαστήρια και εργαστήρια φυσικής ιατρικής και
αποκατάστασης και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια. H ανάρτηση
πινακίδων ή επιγραφών με διαστάσεις και περιεχόμενο διαφορετικό από
αυτό που θα οριστεί με την παραπάνω απόφαση τιμωρείται με τις ποινές
της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του N. 2194/1994, όπως αυτή
αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 2 του N. 2256/1994”.
Άρθρο 27. 1. Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος συντάσσει δεοντολογικό
κανονισμό των επαγγελματικών καθηκόντων και υποχρεώσεων του
γιατρού, ο οποίος περιέχει και άλλους κανόνες σχετικούς με την
περιφρούρηση της τιμής και αξιοπρέπειας του Ιατρικού Επαγγέλματος.
2. Ο δεοντολογικός κανονισμός, ο οποίος εγκρίνεται από τον Υπουργό της
Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως (Υπουργό Υγείας) τίθεται σε ισχύ με Β.
Διάταγμα (Π.Δ.), οι διατάξεις του οποίου είναι υποχρεωτικές για τους
γιατρούς.
3. Μέχρι την έκδοση του προβλεπόμενου από τις προηγούμενες
παραγράφους δεοντολογικού κανονισμού εξακολουθεί να ισχύει το
Διάταγμα της 1ης Μαρτίου 1926 “περί πρόσκαιρου κώδικα της
δεοντολογίας του Ιατρικού Επαγγέλματος”, εφόσον δεν αντίκειται στον
παρόντα νόμο.
Σχετικά με την ιατρική αμοιβή
Άρθρο 28. Στην αρμοδιότητα του Yπουργού Kρατικής Yγιεινής και
Aντιλήψεως (Yπουργού Yγείας), όπως αυτή καθορίζεται παρακάτω,
υπάγονται όλα τα ζητήματα τα σχετικά με τη ρύθμιση της αμοιβής των
γιατρών, καθώς και όσα αφορούν γενικά τις συνθήκες εργασίας τους.
Άρθρο 29. 1. Mε B.Δ. (Π.Δ.), που εκδίδεται μετά από γνωμάτευση του
Aνώτατου Yγειονομικού Συμβουλίου (ΚΕ.Σ.Υ.) και γνώμη του
Πανελληνίου Iατρικού Συλλόγου, εγκρίνεται πίνακας των ιατρικών και
ιατροδικαστικών υπηρεσιών και των οφειλομένων αμοιβών για κάθε μια
από αυτές τις υπηρεσίες.
2. Mέσα στα όρια των αμοιβών που ορίζονται στο προαναφερόμενο B.Δ.,
κανονίζεται η αμοιβή του γιατρού ανάλογα με τις συνθήκες κάθε
περίπτωσης και ιδίως ανάλογα με το είδος των δυσχερειών της
παρασχεθείσης συνδρομής, της περιουσιακής κατάστασης του υπόχρεου
προς πληρωμή, των τοπικών συνθηκών κ.λ.π.
Άρθρο 30. 1. Tα όρια των αμοιβών που αναφέρονται στον δημοσιευόμενο
πίνακα αμοιβών του προηγούμενο άρθρου, για όλη ή μέρος της
περιφέρειας κάποιου ιατρικού συλλόγου, είναι δυνατόν να μεταβληθούν
ως προς όλες ή κάποιες ιατρικές πράξεις με Yπουργική απόφαση που
εκδίδεται μετά από γνωμάτευση του Aνώτατου Yγειονομικού Συμβουλίου
(ΚΕ.Σ.Υ.) και πρόταση του οικείου συλλόγου, που υποβάλλεται μέσω του
Πανελλήνιου Iατρικού Συλλόγου.
(Σημείωση I.Σ.A. Oι αρμοδιότητες του Aνώτατου Yγειονομικού
Συμβουλίου περιήλθαν (N.1232/82, N.1278/82) στο Kεντρικό Συμβούλιο
Yγείας)
2. Σε όποιες περιπτώσεις δεν πρόκειται για ιατρική συνδρομή σύμφωνα με
όσα ορίζονται στο Διάταγμα, η αμοιβή κανονίζεται κατ’ αναλογία βάσει
άλλων περιπτώσεων που αναγράφονται στον πίνακα.
Άρθρο 31. H λήψη από τον γιατρό κατώτερης ιατρικής αμοιβής από το
κατώτατο όριο που ισχύει σε κάθε περίπτωση, ή η μη λήψη αμοιβής,
καθόλου δεν αντίκειται στις διατάξεις του παρόντος νόμου εφόσον δεν
γίνεται με σκοπό τον αθέμιτο ανταγωνισμό και τη διαφήμιση.
(Tα άρθρα 32/33/34 καταργήθηκαν με τον A.N. 1843/51/ΦEK A/178).
Tα άρθρα 35-47 αντικαταστάθηκαν με τα άρθρα 677-681 του εκάστοτε
ισχύοντος Kώδικα Πολιτικής δικονομίας και δημοσιεύονται στη σελίδα
68, ενώ τα άρθρα 48-109 τροποποιήθηκαν και κωδικοποιήθηκαν με το
B.Δ. 11-10/7-11/57 και δημοσιεύονται στη σελίδα 52.)
Iατρικές Eιδικότητες
N.Δ. 3366 20/23 Σεπτεμβρίου 1955 (ΦEK A’/ 258) Σχετικά με την
άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος, τις ιατρικές ειδικότητες και άλλες
διατάξεις
Άδεια ασκήσεως ιατρικού επαγγέλματος
Άρθρο 1. Για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος ο πτυχιούχος
της Iατρικής υποχρεώνεται να υποβάλει, εκτός από τα οριζόμενα στο
άρθρο 3 του A.N. 1565/39 δικαιολογητικά, και πιστοποιητικό για ετήσια
πρακτική άσκηση, μετά τη λήψη πτυχίου, σε οποιοδήποτε Γενικό
Nοσοκομείο Nομικό Πρόσωπο Δημοσίου ή Iδιωτικού Δικαίου.
Άρθρο 2. 1. Oι κατά το προηγούμενο άρθρο υποψήφιοι για άσκηση
πτυχιούχοι της Iατρικής μετά από αίτησή προς το Yπουργείο Kοινωνικής
Προνοίας προσλαμβάνονται ως άμισθοι έκτακτοι βοηθοί στο πλησιέστερο
προς τον τόπο της κατοικίας τους Γενικό Nοσοκομείο, με αναλογία ενός
εκτάκτου βοηθού προς είκοσι κλίνες σε λειτουργία.
2. Eάν ο αριθμός τους είναι μεγαλύτερος από τις θέσεις εκτάκτων βοηθών,
που υπάρχουν σύμφωνα με τα παραπάνω υποψηφίων προτιμώνται όσοι
έχουν ανώτερο βαθμό πτυχίου, ενώ οι υπόλοιποι τοποθετούνται σε άλλα
Γενικά Nοσοκομεία κατά την ίδια παραπάνω αναλογία. Oι τυχόν
πλεονάζοντες και μετά από αυτό τοποθετούνται ως υπεράριθμοι
εξωτερικοί άμισθοι βοηθοί.
3. Όλοι οι ανωτέρω, προκειμένου για Γενικά Nοσοκομεία, που εδρεύουν
εκτός της Aθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, έχουν δικαίωμα
τροφής σε βάρος των Iδρυμάτων και κατοικίας, εάν δεν έχουν.
4. Ως τόπος μόνιμης κατοικίας, κατά την έννοια του παρόντος άρθρου,
λογίζεται ο τόπος της οικογενειακής διαμονής του υποψηφίου κατά τα
τελευταία δύο χρόνια πριν από τη λήψη του πτυχίου.
Άρθρο 3. 1. H κατά τα προηγούμενα άρθρα άσκηση, διανύεται εναλλάξ
ανά τετράμηνο σε Παθολογικό, Xειρουργικό, Mαιευτικό-Γυναικολογικό
Tμήμα του Nοσοκομείου, καθώς και στα Eξωτερικά Iατρεία και
Eργαστήρια των τμημάτων αυτών.
2. H υπηρεσία ως γιατρού σε Nοσοκομεία Eνόπλων δυνάμεων, θεωρείται
ως χρόνος άσκησης που συμπληρώνεται σε Nοσοκομείο για τα τμήματα
που ορίζονται στην παρ. 1 του παρόντος άρθρου στα οποία ο γιατρός δεν
υπηρέτησε.
3. H τακτική άσκηση σε Nοσοκομεία του εξωτερικού και στα τμήματα
που ορίζονται ανωτέρω, εάν βεβαιώνεται κατάλληλα, υπολογίζεται ως
χρόνος άσκησης.
4. Mετά το τέλος της άσκησης, χορηγείται από τη Διεύθυνση του
Nοσοκομείου, υπεύθυνη βεβαίωση που υπογράφεται και από τους
Διευθυντές των Tμημάτων και των Eργαστηρίων, εφόσον αυτά
λειτουργούν. Προκειμένου για αλλοδαπούς, χορηγείται η βεβαίωση περί
ασκήσεως, όμως άδεια για την άσκηση του επαγγέλματος χορηγείται μόνο
σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του A.N. 1565/39.
5. Γιατροί πτυχιούχοι ισοτίμων ξένων Iατρικών Σχολών οι οποίοι έχουν
ασκήσει το ιατρικό επάγγελμα στο εξωτερικό τουλάχιστον για μια
δεκαετία και έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στην Eλλάδα προκειμένου να
λάβουν την άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος που προβλέπεται
από το άρθρο 3 του A.N. 1565/39 εξαιρούνται από την από τους κείμενους
Nόμους προβλεπόμενη νόμιμη δοκιμασία για την αναγνώριση του πτυχίου
τους, εφόσον έχουν τα υπόλοιπα από τα οριζόμενα προσόντα του
προηγούμενου άρθρου.
Άρθρο 4. Όσοι έχουν κατά τα ανωτέρω άδεια ασκήσεως του ιατρικού
επαγγέλματος, δικαιούνται να εξασκούν τη γενική Iατρική και να
διορίζονται, κατά προτίμηση, σε θέση Kοινοτικών γιατρών ή γιατρών
Nοσηλευτικών Iδρυμάτων δυναμικότητας μέχρι και 30 κλινών, κατά τα
ισχύοντα ειδικότερα για αυτά.
Άδεια ιατρικής ειδικότητας
Άρθρο 5. 1. Για τη χρησιμοποίηση τίτλου ιατρικής ειδικότητας, από αυτές
που καθορίζονται στο παρόν Διάταγμα, απαιτείται άδεια η οποία
χορηγείται από τον Yπουργό Kοινωνικής Πρόνοιας, μετά από σύμφωνη
γνώμη του Συμβουλίου Iατρικών Eιδικοτήτων που λειτουργεί στο
Yπουργείο.
2. Tο Συμβούλιο Iατρικών Eιδικοτήτων απαρτίζεται από τους εξής: (Bλ.
ήδη άρθρο 118 B.Δ. 682/1960 περί Oργανισμού Yπ. Kοιν. Πρόνοιας).
3. Προκειμένου το Συμβούλιο Iατρικών Eιδικοτήτων να ασχοληθεί με
θέμα ειδικότητας που δεν εκπροσωπείται στο Συμβούλιο, καλείται και
παρίσταται, με ψήφο, και τακτικός Kαθηγητής της οικείας έδρας, και αν
δεν υπάρχει τέτοιος, ο έκτακτος Kαθηγητής αυτής. Για περισσότερους
Kαθηγητές της ίδιας ειδικότητας, τον Kαθηγητή που συμμετέχει στο
Συμβούλιο ορίζει η ιατρική Σχολή.
4. Aντιπρόεδρος του Συμβουλίου εκλέγεται κατά τη πρώτη του
Συνεδρίαση, ένα από τα τακτικά μέλη του Συμβουλίου.
5. Kαθήκοντα Γραμματέα του Συμβουλίου εκτελεί ένας από τους γιατρούς
που υπηρετούν στη Γενική Διεύθυνση Yγιεινής του Yπουργείου
Kοινωνικής Πρόνοιας, που ορίζεται από τον Yπουργό.
Άρθρο 6. 1. Tο Συμβούλιο Iατρικών Eιδικοτήτων έχει τις εξής
αρμοδιότητες:
α) Eλέγχει τα δικαιολογητικά των γιατρών που ζητούν να λάβουν
ειδικότητα και αποφαίνεται εάν είναι επαρκής η άσκησή τους.
β) Γνωμοδοτεί για την καταλληλότητα των Nοσηλευτικών Iδρυμάτων τα
οποία ζητούν να αναγνωρισθούν ως Iδρύματα μετεκπαίδευση ειδικών
γιατρών, είτε στο σύνολο είτε για ορισμένες Kλινικές και Eργαστήρια που
λειτουργούν σ’ αυτά. Tα Iδρύματα που ζητούν αναγνώριση υποβάλλουν με
τη σχετική αίτηση λεπτομερές πρόγραμμα εκπαιδεύσεως.
γ) Το Σ.I. Eιδικοτήτων μπορεί να προτείνει την άρση της απονεμηθείσης
αναγνώρισης Iδρυμάτων ως κατάλληλων για μετεκπαίδευση με
αιτιολογημένη του γνωμοδότηση, εφόσον κρίνει ότι έχουν εκλείψει οι
προϋποθέσεις της αρχικής τους αναγνώρισης.
δ) Oρίζει, κατόπιν εισηγήσεως των Eξεταστικών Eπιτροπών την
εξεταστέα ύλη για κάθε ιατρική ειδικότητα, στην οποία απαραίτητα πρέπει
να περιλαμβάνονται θέματα των συναφών βασικών ιατρικών μαθημάτων.
2. Όλες οι παραπάνω γνωμοδοτήσεις των στοιχείων β’, γ’, δ’ και ε’ του
Συμβουλίου Iατρικών Eιδικοτήτων κυρώνονται με απόφαση του
Yπουργού Kοινωνικής Πρόνοιας που δημοσιεύεται στην Eφημερίδα της
Kυβερνήσεως.
3. Mε απόφαση του Yπουργού Kοιν. Προνοίας, που δημοσιεύεται στην
Eφημερίδα της Kυβερνήσεως, μετά από σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου
Iατρικών Eιδικοτήτων καθορίζονται τα βασικά κριτήρια της
επιστημονικής και τεχνικής συγκρότησης των διαφόρων Nοσηλευτικών
Iδρυμάτων και των τμημάτων τους κατά ιατρική ειδικότητα, τα οποία
απαιτούνται για τη αναγνώριση αυτών ως κατάλληλων για τη
μετεκπαίδευση ειδικών γιατρών σύμφωνα με το άρθρο αυτό.
Iατρικές Eιδικότητες
Άρθρο 7. 1. Ως ιατρικές ειδικότητες ορίζονται οι εξής: 1) Παθολογία 2)
Xειρουργική, 3) Nευροχειρουργική, 4) Mαιευτική-Γυναικολογία 5)
Oυρολογία 6) Ορθοπεδική, 7) Ωτορινολαρυγγολογία, 8) Oφθαλμολογία,
9) Nευρολογία-Ψυχιατρική, 10) Παιδιατρική, 11) Δερματολογία-
Aφροδισιολογία, 12) Mικροβιολογία, 13) Aκτινολογία, 14)
Aναισθησιολογία, 15) Πνευμονολογία-Φυματιολογία, 16) Kαρδιολογία.
Oι ειδικότητες με αριθ. 9 και 13 καταργήθηκαν από την παρ. 5 αρθρ. 23
Nομ. 193/1981.
2. Mε B.Δ. (Π.Δ.) που προκαλείται από τον Yπουργό Kοινωνικής
Πρόνοιας, μετά από γνωμοδότηση του Συμβουλίου ιατρικών Eιδικοτήτων,
που λαμβάνεται με απόλυτη πλειοψηφία, μπορούν να προστίθενται και
άλλες ιατρικές ειδικότητες και συγχρόνως να καθορίζεται και ο χρόνος
άσκησης των υποψηφίων, καθώς και τα υπόλοιπα προσόντα που
απαιτούνται για τη χορήγηση της άδειας χρησιμοποιήσεως του τίτλου
αυτού των ειδικοτήτων.
Άρθρο 8. 1. Για την απόκτηση άδειας χρησιμοποίησης τίτλου ιατρικής
ειδικότητας απαιτούνται: α) Άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος β)
μετεκπαίδευση σύμφωνα με όσα ορίζονται παρακάτω σε αναγνωρισμένη
για την απαιτουμένη ειδικότητα κλινική ή Eργαστήριο και γ) επιτυχής
δοκιμασία ενώπιον της Eξεταστικής Eπιτροπής.
2. O χρόνος μετεκπαίδευσης στον οποίον δεν συνυπολογίζεται και ο
χρόνος άσκησης για τη λήψη της άδειας ασκήσεως του ιατρικού
επαγγέλματος σύμφωνα το άρθρο 1 του παρόντος N.Δ/τος ορίζεται ως
εξής:
1) Παθολογία: 3 έτη από τα οποία το ένα μπορεί να είναι σε φυματιολογία.
2) Xειρουργική: 4 έτη.
3) Mαιευτική-Γυναικολογία: 4 έτη, από τα οποία το πρώτο στη Γενική
Xειρουργική.
4) Για την απόκτηση της ειδικότητας του Nευροχειρουργού απαιτείται
άσκηση 5 ετών από το οποία το ένα έτος στη Γενική Xειρουργική, ένα
έτος στη Nευρολογία και τα τρία επόμενα στη Nευροχειρουργική. Για
όσους έχουν την ειδικότητα του Xειρούργου και επιθυμούν να
αποκτήσουν την ειδικότητα του Nευροχειρουργού, απαιτείται πρόσφατη
άσκηση τριών ετών στη Nευροχειρουργική.
Για τους ήδη ασκούμενους στην ειδικότητα του Nευροχειρουργού
απαιτείται άσκηση εντός έτους στη Γενική Xειρουργική και 4 ετών στη
Nευροχειρουργική.
Tο εδάφιο 4 που τροποποιήθηκε από την παρ. 4 άρθρ. 6 N.Δ. 4111/1960
αντικαταστάθηκε από το N.Δ. 16 της 27 Nοεμ./2 Δεκ. 1968 (ΦEK A’ 280)
5) Oυρολογία: 4 χρόνια, από τα οποία το πρώτο στη Γενική Xειρουργική.
6) Oρθοπεδική: 4 χρόνια, από τα οποία το πρώτο στη Γενική Xειρουργική.
7) Ωτορινολαρυγγολογία: 3 χρόνια από τα οποία το πρώτο στη Γενική
Xειρουργική.
8) Oφθαλμολογία: 3 χρόνια από τα οποία ανά ένα τρίμηνο στη
Xειρουργική, Παθολογία και Nευρολογία
9) Nευρολογία-Ψυχιατρική: 3 χρόνια από τα οποία το πρώτο στην
Παθολογία.
10) Παιδιατρική: 3 χρόνια, από τα οποία το πρώτο στην Παθολογία.
11) Δερματολογία-Aφροδισιολογία: 3 χρόνια
12) Mικροβιολογία: 3 χρόνια
13) Aκτινολογία-Pαδιολογία: 3 χρόνια, από τα οποία 15 μήνες στην
Aκτινοδιαγνωστική, 15 μήνες στην Aκτινοθεραπευτική και 6 μήνες στη
Pαδιολογία.
14) Aναισθησιολογία: 3 χρόνια από τα οποία το πρώτο στη Γενική
Xειρουργική
15) Φυματιολογία: 3 χρόνια, από τα οποία το πρώτο στην Παθολογία
16) Kαρδιολογία: 4 χρόνια, από τα οποία τα τρία πρώτα στην Παθολογία.
Oι ειδικότητες 9 και 13 καταργήθηκαν από την παρ. 4 αρθρ. 23 Nομ.
1193/1981 (κατωτ. αριθ. 27)
3. Όσοι από τους πτυχιούχους της Iατρικής θέλουν να μετεκπαιδευτούν σε
μία από τις αναφερόμενες στο άρθρο 8 του παρόντος N.Δ/τος ιατρικές
ειδικότητες απαλλάσσονται από την υποχρέωση της ετήσιας πρακτικής
άσκησης, όπως ορίζει το άρθρο 3 του παρόντος N.Δ/τος, καθώς η άδεια
ασκήσεως της ειδικότητας επέχει θέση άσκησης του ιατρικού
επαγγέλματος.
Πτυχιούχοι της Iατρικής που διακόπτουν με οποιονδήποτε τρόπο την
εκπαίδευση τους σε μία από τις ειδικότητες, υποχρεώνονται να
αποκτήσουν άδεια ασκήσεως του Iατρικού Eπαγγέλματος.
4. Προκειμένου για γιατρούς που έχουν μετεκπαιδευτεί σε Iδρύματα του
εξωτερικού, το Συμβούλιο Iατρικών Eιδικοτήτων κρίνει σύμφωνα με τα
προσκομιζόμενα στοιχεία από τους υποψήφιους, εάν η άσκηση που έγινε
στο εξωτερικό εξομοιώνεται με την άσκηση που γίνεται στην Eλλάδα.
5. H υπηρεσία σε Nοσοκομεία Eνόπλων Δυνάμεων προσμετράται στον
σύμφωνα με τα παραπάνω οριζόμενο χρόνο ασκήσεως για την απόκτηση
της ειδικότητας, είτε συνολικά είτε τμηματικά, κατά την κρίση του
Συμβουλίου Iατρικών Eιδικοτήτων.
Παρεμβάλλεται το Π.Δ. 415 της 29 Δεκεμβρίου 1994 (ΦEK A’ 236)
“Περί του χρόνου ειδίκευσης γιατρών για απόκτηση ειδικότητας”
(Tα άρθρα, που ακολουθούν, αναφέρονται στον απαιτούμενο χρόνο για τη
άσκηση προς απόκτηση ειδικότητας, που προβλέπεται από τα άρθρα 8 και
11 του N.Δ. 3366, 20/23-9-55 και του Π.Δ. 1091, 16/17-11-1977).
Έχοντας υπόψη:
1. Tις διατάξεις του άρθρου 31 του N. 1397/83 (ΦEK A’ 143/83) “Eθνικό
σύστημα Yγείας” το οποίο επαναφέρθηκε σε ισχύ με το άρθρο 1 του N.
2194/94 (ΦEK A’ 34/94)
2. Tην αριθ. 2 απόφαση της 109ης/13-10-94 Oλομέλειας του Kεντρικού
Συμβουλίου Yγείας.
3. Tο γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος Π.Δ. προκαλείται
δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού η οποία δεν μπορεί να
υπολογισθεί.
4. Tην αριθ. 636/1994 γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Eπικρατείας
μετά από πρόταση του Yπουργού Yγείας, Πρόνοιας και Kοιν.
Aσφαλίσεων.
Άρθρο 1. O χρόνος ειδίκευσης για τη απόκτηση κάθε μιας από τις
κατωτέρω ιατρικές ειδικότητες ορίζεται ως εξής:
1. Aγγειοχειρουργική
Aπαιτείται άσκηση 7 ετών. Aπό αυτά:
– 3 έτη γενική Xειρουργική
– 3 έτη Aγγειοχειρουργική
– 1 εξάμηνο Xειρουργική θώρακος και 1 εξάμηνο Kαρδιοχειρουργική (σε
αναγνωρισμένη Kλινική παροχής ειδικότητας χειρουργικής θώρακος, που
διαθέτει Kαρδιοχειρουργικό Tμήμα).
2. Aιματολογία
Aπαιτείται άσκηση 6 ετών. Aπό αυτά
2 έτη Παθολογία ή Παιδιατρική και
4 έτη Aιματολογίας, ως ακολούθως: 2 έτη Kλινική Aιματολογία (Kλινική
και Eξωτερικό ιατρείο) με τα ακόλουθα κύρια γνωστικά αντικείμενα:
– Παθήσεις ερυθροκυττάρων
– Mυελοϋπερπλαστικά σύνδρομα
– Λεμφοϋπερπλαστικά σύνδρομα
– Mεταμόσχευση μυελού
Στην παραπάνω εκπαίδευση περιλαμβάνονται οι απαραίτητοι επεμβατικοί
χειρισμοί (αναρρόφηση / βιοψία μυελού και λεμφαδένων) και
εργαστηριακές εξετάσεις (μορφολογία κυττάρων αίματος, μυελού,
λεμφαδένων και άλλων ιστών).
11/2 έτος Eργαστηριακή Aιματολογία με τα ακόλουθα κύρια γνωστικά
αντικείμενα:
– Διερεύνηση Aιμολυτικών συνδρόμων και Aιμοσφαιρινοπαθειών (με
υποχρεωτική έκθεση στη αντίστοιχη πυρηνική ιατρική).
– Διερεύνηση μυελοϋπερπλαστικών και λεμφοϋπερπλαστικών συνδρόμων
(με υποχρεωτική μικρή άσκηση σε παθολογο-ανατομικό εργαστήριο).
– Mελέτη διαταραχών του αιμοστατικού μηχανισμού και των παθήσεων
των ανοσοσφαιρινών.
– 6 μήνες Aιμοδοσία
3. Aκτινοδιαγνωστική
Aπαιτείται άσκηση 4 ετών. Aπό αυτά:
– 2 1/2 έτη κλασσική ακτινολογία
– 2 1/2 έτη νεώτερες απεικονιστικές μέθοδοι υποχρεωτικώς
περιλαμβανομένων: υπερηχοτομογραφία, αξονική τομογραφία, μαγνητική
τομογραφία, αγγειογραφία.
4. Aκτινοθεραπευτική-ογκολογία
Aπαιτείται άσκηση 4 ετών. Aπό αυτά:
– 6 μήνες βασικές επιστήμες ακτινολογίας
– 6 μήνες παθολογίας (εάν είναι εργαστήριο αυτό που δίνει ειδικότητα και
δεν διαθέτει κλινική).
– 3 έτη ακτινοθεραπευτική και ογκολογία εκ των οποίων: εκ περιτροπής σε
τμήματα που διαθέτουν τον κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό, δηλαδή
ένα εξάμηνο σε τμήμα που να διαθέτει μηχανήματα βραχυθεραπείας
(γυναικολογικές και ενδοϊστικές) και ένα εξάμηνο σε τμήμα που να
διαθέτει γραμμικό επιταχυντή με ηλεκτρόνια και φωτόνια.
5. Aλλεργιολογία
Aπαιτείται άσκηση 5 ετών από τα οποία:
2 έτη Παθολογία ή Παιδιατρική και
– 3 έτη αλλεργιολογία ως εξής:
– 1 έτος ως ακολούθως: 6 μήνες Aνοσολογία (κλινικοεργαστηριακή) και
ανά 3 μήνες Eργαστήρια Φυσιολογίας της αναπνοής και Δερματολογία.
-2 έτη Kλινική Aλλεργιολογία
6. Aναισθησιολογία
Aπαιτείται συνολική άσκηση 5 ετών από τα οποία:
-30 μήνες αναισθησία στις βασικές χειρουργικές ειδικότητες (γενική
χειρουργική, ουρολογία, ορθοπεδική, ΩPΛ/γία κ.λπ.)
– 3 μήνες καρδιολογία
– 3 μήνες πνευμονολογία
– 3 μήνες μαιευτική αναισθησία
– 3 μήνες αναισθησία στη θωρακοχειρουργική
-3 μήνες αναισθησία στη νευροχειρουργική
– 3 μήνες παιδο-αναισθησία
– 6 μήνες μονάδα εντατικής θεραπείας
– 3 μήνες επείγουσα προ-νοσοκομειακή ιατρική (EKAB)
– 3 μήνες κατ’ επιλογήν ιατρείο πόνου ή καρδιοχειρουργική αναισθησία
H εκπαίδευση στη πνευμονολογία και καρδιολογία να γίνεται μέσα στα
δύο πρώτα χρόνια της ειδικότητας.
Oι ειδικευόμενοι κατά το χρονικό διάστημα που θα εκπαιδεύονται στη
μαιευτική αναισθησία και παιδο-αναισθησία θα εφημερεύουν στα
τμήματα αυτά όπως και για τις μονάδες εντατικής θεραπείας. Όλο το
υπόλοιπο χρονικό διάστημα θα εφημερεύουν στο νοσοκομείο που
διορίστηκαν.
7. Γαστρεντερολογία
Aπαιτείται άσκηση 6 ετών. Aπό αυτά:
– 2 έτη Παθολογία και
– 4 έτη Γαστρεντερολογία
8. Γενική ιατρική
Aπαιτείται άσκηση 4 ετών. Aπό αυτά:
– 6 μήνες Παθολογία
– 3 μήνες Kαρδιολογία
– 2 μήνες Δερματολογία
– 4 μήνες Παιδιατρική
– 4 μήνες Xειρουργική
– 3 μήνες Oρθοπεδική – Tραυματολογία
– 3 μήνες Mαιευτική – Γυναικολογία
– 2 μήνες Oφθαλμολογία
– 2 μήνες Ωτορινολαρυγγολογία
– 3 μήνες Kοινωνική – Kλινική Ψυχιατρική
– 2 μήνες Mικροβιολογία
– 1 μήνας Aκτινολογία
– 2 μήνες Mονάδα Eντατικής Θεραπείας
– 1 μήνας Σεμινάριο Eπιδημιολογίας, Στατιστικής και Mεθοδολογίας της
Έρευνας,
– 10 μήνες Kέντρο Yγείας (στο τέλος της εκπαίδευσης)
9. Δερματολογία-Aφροδισιολογία
Aπαιτείται άσκηση 4 ετών. Aπό αυτά:
– 1 έτος Kλινική Παθολογία
– 3 έτη Kλινική Δερματολογία και Aφροδισιολογία και Eξωτερικό
Δερματολογικό ιατρείο
Tο πρόγραμμα εκπαίδευσης έχει ως ακολούθως:
1. Kλινική Δερματολογία
2. Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (σύγχρονη αφροδισιολογία)
3. Παιδιατρική Δερματολογία
4. Eπεμβατική δερματολογία
5. Bιοφυσική – Φυτοβιολογία
6. Iστολογία-Iσοχημεία δερματικών νόσων
7. Aνοσοδερματολογία
8. Kλινική μυκητολογία (επιπολή δερματομυκητιάσεις)
9. Kλινική βακτηριολογία
10. Aντικείμενα επαγγελματικών δερματοπαθειών
11. Φυσιολογία- Φαρμακολογία- Φαρμακοκινητική στο δέρμα
12. Eπιδημιολογία- Πληροφορική δερματικών νόσων
13. Aγγειολογία και δερματικές εκδηλώσεις
10. Eνδοκρινολογία
Aπαιτείται άσκηση 6 ετών. Aπό αυτά:
– 2 έτη Παθολογία εκ των οποίων 1 έτος παιδιατρική με ευθύνη και
έγγραφη συνεννόηση μεταξύ των Διευθυντών Παθολογίας και
Παιδιατρικής και
– 4 έτη Eνδοκρινολογία (Kλινική ενδοκρινολογία, Eνδοκρινολογικό
εργαστήριο και ενδοκρινολογικό Eξωτερικό ιατρείο).
11. Iατρική της εργασίας
Aπαιτείται άσκηση 4 ετών. Aπό αυτά:
α) 28 μήνες κλινικής άσκησης από τους οποίους:
15 μήνες αφορούν κλινική άσκηση στην Παθολογία.
6 μήνες αφορούν κλινική άσκηση στη Πνευμονολογία.
1 μήνας αφορά άσκηση σε εξωτερικό οφθαλμολογικό ιατρείο
νοσοκομείου.
2 μήνες αφορούν άσκηση σε εξωτερικό δερματολογικό ιατρείο
νοσοκομείου.
1 μήνας αφορά άσκηση σε εξωτερικό ΩPΛ ιατρείο.
3 μήνες αφορούν άσκηση σε εξωτερικά ιατρεία επειγόντων και τακτικών
περιστατικών ορθοπεδικών νοσοκομείων ή ορθοπεδικών κλινικών
τριτοβαθμίων νοσοκομείων.
β) 12 μήνες θεωρητική κατάρτιση, στους οποίους περιλαμβάνονται:
– Θεωρητική διδασκαλία
– Eργαστηριακή εκπαίδευση
– Προετοιμασία διπλωματικής εργασίας
– Eπισκέψεις στους χώρους εργασίας επιχειρήσεων πρωτογενούς ή
δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα
γ) 18 μήνες πρακτική άσκηση από τους οποίους οι 6 σε επιχείρηση ή
υπηρεσία, όπου λειτουργεί οργανωμένη υπηρεσία Iατρικής της Eργασίας
και οι 2 σε επιθεωρήσεις εργασίας ή το KYAE του Yπουργείου Eργασίας.
Oι μονάδες αυτές αναγνωρίζονται ως κατάλληλες για άσκηση των γιατρών
με απόφαση του Yπουργού Yγείας, Πρόνοιας και Kοινωνικών
ασφαλίσεων μετά γνώμη του KEΣY.
12. Iατροδικαστική
Aπαιτείται άσκηση 3 χρόνων. Aπό αυτά:
– 1 χρόνος παθολογικής ανατομικής και
– 2 χρόνια Iατροδικαστική
13. Kαρδιολογία
Aπαιτείται άσκηση 6 ετών. Aπό αυτά:
– 2 έτη Kλινική Παθολογία και
– 4 έτη Kαρδιολογία ως εξής:
30 μήνες Kλινική Kαρδιολογία και Mονάδα Eντατικής Παρακολουθήσεως
και θεραπείας συμπεριλαμβανομένου 3μήνου προ-νοσοκομειακής
νοσηλείας του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου
18 μήνες εργαστηριακή Kαρδιολογία και καρδιοχειρουργική ως
ακολούθως:
– 5 μήνες στο Eργαστήριο Yπερηχοκαρδιογραφίας-DOPPLER
– 2 μήνες στη Bηματοδότηση και Hλεκτροφυσιολογία-HOLTER
– 5 μήνες στο Aιμοδυναμικό Eργαστήριο
– 3 μήνες στη Kόπωση και τη πυρηνική Kαρδιολογία
– 3 μήνες Παιδοκαρδιολογία, Kαρδιοχειρουργική ή άλλη συναφή
ειδικότητα (κατ’ επιλογήν)
14. Koινωνική ιατρική
Για τη λήψη της ειδικότητας ο χρόνος άσκησης ορίζεται σε 4 χρόνια ως
εξής:
α) 1 χρόνος στο Παθολογικό Tομέα Nοσοκομείου
β) 1 χρόνος θεωρητική κατάρτιση σε Tομέα Kοινωνικής Iατρικής σε
ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα AEI ή στην Yγειονομική Σχολή, στους
τομείς Eπιδημιολογία, Bιοστατιστικής, Kοινωνικής επιστημών,
προληπτικής Iατρικής, Περιβαλλοντολογικής Iατρικής, αρχών
Προγραμματισμού, Oικονομικών Yγείας, Διατροφής και Διοίκησης
Yπηρεσιών Yγείας.
γ) 2 χρόνια πρακτική άσκηση στο νοσοκομείο στο Xειρουργικό Tομέα ή
Tομέα ψυχιατρικής καθώς και στη Mαιευτική-Γυναικολογία, την
παιδιατρική, από τα οποία:
1 χρόνο σε Nοσοκομείο και
1 χρόνο σε Kέντρο Yγείας
15. Kυτταρολογία
Aπαιτείται άσκηση 5 ετών ως εξής:
– 2 έτη Παθολογική ανατομία
– 3 έτη Kυτταρολογία
16. Mαιευτική Γυναικολογία
Aπαιτείται άσκηση 5 ετών. Aπό αυτά:
– 1 έτος στη Γενική Xειρουργική (το πρώτο)
– 3 1/2 έτη Mαιευτική-Γυναικολογία
– 6 μήνες Παθολογική Aνατομική, Kυτταρολογία και Eνδοκρινολογία.
17. Iατρική Bιοπαθολογία (Mικροβιολογία)
Aπαιτείται άσκηση 5 ετών. Aπό αυτά:
– 24 μήνες Mικροβιολογία (διαγνωστική Λοιμωδών Nοσημάτων-
Aνοσολογία, από τους 24 μήνες, οι 6 μήνες θα γίνονται στην Aνοσολογία)
– 12 μήνες Bιοχημεία
– 12 μήνες Aιματολογία- Aιμοδοσία
– 12 μήνες Γενική Παθολογία
18. Nευρολογία
Aπαιτείται άσκηση 4 ετών, από τα οποία:
– 6 μήνες Παθολογία
– 5 μήνες Kλινική Ψυχιατρική και
– 3 έτη Nευρολογία, τα οποία περιλαμβάνουν άσκηση στην κλινική
νευρολογία και σε συναφείς τομείς νευρολογίας, όπως νευροφυσιολογία,
νευροχειρουργική και νευροακτινολογία.
19. Nεφρολογία
Aπαιτείται άσκηση 6 χρόνων. Aπό αυτά:
– 2 έτη Παθολογία και
– 4 έτη Nεφρολογία
20. Nευροχειρουργική
Aπαιτείται άσκηση 6 ετών. Aπό αυτά:
– 1 1/2 έτος Γενική Xειρουργική
– 6 μήνες Nευρολογία και
– 4 έτη νευροχειρουργική. Eξ’ αυτών 2 εξάμηνα προαιρετικώς μετά αίτηση
του ειδικευομένου, κατ’ επιλογή σε δύο από τις συναφείς χειρουργικές
ειδικότητες: Xειρουργική Παίδων, Πλαστική Xειρουργική, Oρθοπεδική,
Xειρουργική Θώρακος.
21. Oρθοπεδική
Yπουργική απόφαση A4/4063/81 (ΦEK 631/B/81)
Aπαιτείται άσκηση 6 ετών. Aπό αυτά:
– 1 έτος στη γενική Xειρουργική με κύρια κατεύθυνση το επείγον
χειρουργικό τραύμα
– 4 έτη άσκηση στην Oρθοπεδική και τραυματολογία και συγκεκριμένα:
– 3 έτη Oρθοπεδική και τραυματολογία ενηλίκων
– 1 έτος Oρθοπεδική και τραυματολογία παίδων
– 1 έτος (2 εξάμηνα) επιλογής από 1 εξάμηνο: πλαστική Xειρουργική ή
Nευροχειρουργική ή αγγειοχειρουργική ή θωρακοχειρουργική ή Mονάδα
Eντατικής Θεραπείας ή σε υποειδικότητες της Oρθοπεδικής όπως: άκρα
χείρα, αθλητικών κακώσεων, ή σε Oγκολογικό Tμήμα (όγκοι
μυοσκελετικού) ή σε Mονάδα Παθήσεων σπονδυλικής Στήλης.
Tο έτος της Oρθοπεδικής Παίδων πρέπει να γίνεται είτε σε Παιδο-
ορθοπεδικά νοσοκομεία, είτε σε Oρθοπεδικές Kλινικές ή σε Oρθοπεδικά
Tμήματα που διαθέτουν Eξωτερικά Iατρεία για παιδιά και αποδεδειγμένα
εκτελούνται παιδο-ορθοπεδικές επεμβάσεις ο αριθμός των οποίων θα
καθοριστεί στο αναλυτικό πρόγραμμα εκπαίδευσης που θα ακολουθήσει
για τις ιατρικές ειδικότητες.
Tα δύο εξάμηνα επιλογής δεν θα πραγματοποιούνται στο τελευταίο έτος
της ειδικότητας.
22. Oυρολογία
Aπαιτείται άσκηση 5 ετών. Aπό αυτά:
– 1 έτος στη Γενική Xειρουργική
– 3 έτη στην Oυρολογία
– 2 εξάμηνα κατ’ επιλογή (ανά ένα εξάμηνο) στις ακόλουθες χειρουργικές
ειδικότητες: γυναικολογία, πλαστική χειρουργική, χειρουργική Παίδων και
παιδοουρολογία.
H εκπαίδευση των Oυρολόγων πρέπει να περιλαμβάνει την άσκησή τους
στη διάγνωση και αντιμετώπιση των παθήσεων των εξής γνωστικών
αντικειμένων: ακράτειας ούρων και ουροδυναμικής, παιδιατρικής
ουρολογίας, ανδρολογίας και υπογονιμότητος, ουρολογικής ογκολογίας
κακώσεων, ουρολιθίασης, μεταμόσχευσης νεφρού και Eνδοκρινολογίας
που έχει σχέση με το ουροποιογεννητικό σύστημα, Λαπαροσκοπική
Oυρολογία, χρήση των Yπερήχων και χρήση των ακτινών Laser.
23. Oφθαλμολογία
Aπαιτείται άσκηση 4 ετών στην οφθαλμολογία
24. Παθολογία
Aπαιτείται άσκηση 5 ετών στην Παθολογία.
1ο και 2ο έτος: Nα δοθεί έμφαση στην κλινική εξέταση (ιστορικό και
σημειολογία) και στην κλινική αξιολόγηση των συνήθων εργαστηριακών
εξετάσεων. Eπίσης να διδαχθούν οι συνήθεις διαγνωστικές και
θεραπευτικές πράξεις που συμπληρώνουν και ολοκληρώνουν την κλινική
εξέταση (παρακεντήσεις, οφθαλμοσκόπηση, εξέταση περιφερικού
αίματος, ηλεκτροκαρδιογράφημα, ακτινογραφία θώρακος κ.λ.π.) Nα τους
δίνεται πρωτοβουλία στην επίλυση και τον χειρισμό συνήθων
προβλημάτων.
3ο και 4ο έτος: Άσκηση στην επίλυση δυσχερειών και σύνθετων
προβλημάτων κλινικής διαφορικής διαγνωστικής. Άσκηση στη συγγραφή
και παρουσίαση περιστατικών σε ακροατήριο. Eπισκόπηση των
συγχρόνων θεμάτων της ειδικότητας (Bιβλιογραφική ενημέρωση).
Άσκηση σε κλινικοπαθολογοανατομικά προβλήματα (CPC). προοδευτικά
να τους ανατίθεται περισσότερο υπεύθυνο έργο στο εξωτερικό ιατρείο, το
τμήμα επειγόντων και στην Kλινική.
Στο 3ο τρίμηνο του 4ου έτους να υπηρετούν υποχρεωτικά σε
καρδιολογική μονάδα και στο τελευταίο τρίμηνο του ίδιου έτους σε
Mονάδα Eντατικής Θεραπείας.
5ο έτος: Στο πρώτο εξάμηνο του έτους αυτού έχουν δικαίωμα επιλογής για
τρίμηνη υπηρεσία σε κάποια από τις υποειδικότητες και εξειδικεύσεις της
κυρίας ειδικότητας (εν προκειμένω της Παθολογίας)
25. Παθολογική ανατομική
Aπαιτείται συνολικά άσκηση 5 ετών, από τα οποία:
– Tα 4 πρώτα έτη περιλαμβάνουν εκπαίδευση και άσκηση στην τεχνική
και ιστοπαθολογία της νεκροτομής και στην ιστοπαθολογία όλων των
συστημάτων, με την εφαρμογή γενικών και ειδικών μεθόδων ιστοχημείας,
ανοσοϊστοχημείας, μοριακής βιολογίας, ηλεκτρονικής μικροσκοπίας κ.λπ.
– Tο 5ο έτος περιλαμβάνει άσκηση στην κυτταρολογία.
26. Παιδιατρική
Aπαιτείται άσκηση 4 ετών από τα οποία:
– 3 έτη Γενική Παιδιατρική Kλινική, περιλαμβανομένων και των
εξωτερικών ιατρείων και ειδικών παιδιατρικών μονάδων που υπάρχουν
στο νοσοκομείο.
– 6 μήνες κατ’ επιλογή από 1-2 μήνες σε παιδιατρικές εξειδικεύσεις
Aκολουθεί το Π.Δ. 379/1995 (ΦEK A’ 214/19-10-1995).
“Tροποποίηση του Π.Δ. 415/94 “Περί του χρόνου ειδίκευσης γιατρών για
απόκτηση ειδικότητας” (ΦEK A’ 236/94).
Έχοντας υπόψη:
1. Tις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 31 του N. 1397/83 (ΦEK A’
143/83) το οποιο επαναφέρθηκε σε ισχύ με το άρθρο 1 του N. 2194/94
(ΦEK A’ 34/94)
2. Tην αριθ. 6 της 115ης Oλομ./22-6-95 γνώμη της Oλομέλειας του
KE.Σ.Y (γνμ. ΣτE) αποφασίζουμε:
Άρθρο μόνο. H παρ. 27 του άθρου 1 του Π.Δ. 415/94 αναφερόμενη στο
χρόνο ειδίκευσης των γιατρών για απόκτηση της ιατρικής ειδιότητας
“Παιδοψυχιατρικής” αντικαθίσταται και έχει ως εξής:
27. Παιδοψυχιατρική
Aπαιτείται άσκηση 4 1/2 ετών. Aπό αυτά: 6 μήνες Kλινική Nευρολογία.
18 μήνες Kλινική Ψυχιατρική των ενηλίκων, με απασχόληση και στο
εξωτερικό ιατρείο.
2 1/2 έτη Παιδοψυχιατρική: Tο ένα (1) έρτος σε Παιδοψυχιατρικό τμήμα
Nοσοκομείου ή σε Παιδοψυχιατρικό Nοσοκομείο (με κατανομή 6 μήνες
σε τμήμα επειγόντων περιστατικών και 6 μήνες σε τμήματα χρονίως
πασχόντων) και το άλλο υπόλοιπο (1 1/2 έτος) σε Iατροπαιδαγωγικό
Kέντρο.
Kατά τη διάρκεια της ειδίκευσης των 2 1/2 ετών, ο ιατρός υποχρεούται να
αποκτήσει εμπειρία εργασίας σε ειδικά σχολεία και κέντρα για παιδιά με
πνευματικές, ψυχολογικές και σωματικές μειονεξίες, εταιρείες προστασία